ΤΕΥΧΟΣ 68

Μάρτιος 2009

ΘΕΜΑΤΑ

  • Kαστράκι Καλαμπάκας
  • Aγιάσος Λέσβου
  • Κάρυστος
  • Φλώρινα
  • Στην Άσκρη και ανάβαση στον Ελικώνα

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΕΚΔΟΤΗ

ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΔΙΟΡΡΥΘΜΙΑ
 
Αγαπητοί μου φίλοι,

Δεν περνάει ούτε μέρα, που να μην είναι φορτισμένη με απαισιοδοξία και κατήφεια εξαιτίας της οικονομικής κρίσης που ζούμε τον τελευταίο καιρό. Μιας κρίσης με παγκόσμιες διαστάσεις, που σαν αχαλίνωτη χιονοστιβάδα παρασέρνει στα διάβα της τα πάντα. Και μάλιστα σε χώρες και επιχειρήσεις τόσο ευημερούσες, που μόλις πρότινος ακόμη θεωρούντο απρόσβλητες, ανεπηρέαστες από οικονομικές κρίσεις και κινδύνους. Νά όμως, που τους τελευταίους μήνες απεδείχθη με τον πιο ρεαλιστικό – και δραματικό – τρόπο, ότι καμιά χώρα – ανίσχυρη ή πανίσχυρη – καμιά επιχείρηση – μεγάλη ή μικρή – δεν είναι πια στο απυρόβλητο. Γιατί απλούστατα η θεωρία του ντόμινο δεν γνωρίζει σύνορα, έχει εφαρμογή σ’ όλο τον πλανήτη.
Γιατί τα λέω όλα αυτά, τα τόσο αυτονόητα και γνωστά; Μά, για να αναφερθώ στην θεωρία που υποστηρίζει ότι η Ελλάδα, μη έχουσα εξαγωγές και μη επαφιέμενη σ’ αυτές, έχει μέχρι στιγμής πληγεί πολύ λιγότερο σε σύγκριση με τις μεγάλες βιομηχανικές – εξαγωγικές χώρες από την κρίση. Που βλέπουν καθημερινά εκατοντάδες ή και χιλιάδες πολίτες τους να προστίθενται σε ατελείωτους καταλόγους ανέργων.
Μέχρι εδώ η θεωρία του «ελληνικού μοντέλου» δείχνει πειστική. Και θα ήταν ακόμη πειστικότερη, αν η Ελλάδα ήταν ως χώρα αυτάρκης, δεν εξαρτιόταν δηλαδή από τις εισροές κεφαλαίων καμιάς άλλης χώρας. Δυστυχώς δεν είναι έτσι, γιατί έχει και η Ελλάδα τη δική της βαριά βιομηχανία: τον Τουρισμό. Που μάλιστα σε σύγκριση με τα βιομηχανικά προϊόντα άλλων χωρών είναι ίσως πιο ευαίσθητος, πιο ευεπηρέαστος. Όχι μόνον από δυσμενής οικονομικές συνθήκες αλλά και από αστάθμητους παράγοντες, που είναι σε θέση όμως να επηρεάσουν καταλυτικά την τύχη αυτού του προϊόντος. Και μάλιστα όχι μόνον παροδικά αλλά σε μονιμότερη βάση.
 Ποιοι είναι αυτοί οι αστάθμητοι παράγοντες; Μά, φυσικά, τα απανωτά φαινόμενα τυφλής βίας και – με γεωμετρικό τρόπο – αυξανόμενης τρομοκρατίας, που ταλανίζουν τον τόπο και υποβαθμίζουν δραματικά το επίπεδο ασφαλούς διαμονής και διακίνησης στην επικράτεια της Ελλάδας. Το χειρότερο είναι, ότι αυτή την εικόνα δεν έχουμε την δυνατότητα να την κρύψουμε ή να την εξωραΐσουμε με λογιστικά ή στατιστικά μαγειρέματα, όπως κατά καιρούς έχουμε κάνει με ενοχλητικούς οικονομικούς δείκτες. Αντίθετα, η εικόνα της δημόσιας ζωής μας είναι διάφανη μέσα από τις κάμερες κάθε ντόπιου ή ξένου τηλεοπτικού συνεργείου και προκαλεί συνεχώς τα πικρόχολα ή ειρωνικά σχόλια ακόμη και των εγκυρότερων ειδησεογραφικών πρακτορείων, εφημερίδων και περιοδικών σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Ότι θετικό επιχειρείται να οικοδομηθεί με πολυδάπανη διαφήμιση, μπορεί να καταρρεύσει μετά από μερικές ώρες ή μέρες αυτοκαταστροφικής παράνοιας και μανίας.

Ας ευχηθούμε, αγαπητοί μου φίλοι, το κακό να σταματήσει μέχρι εδώ. Δυστυχώς – και μετά μάλιστα το τελευταίο «ελικοπτερικό show» και την συνακόλουθη αφασία – δεν έχω το δικαίωμα να είμαι καθόλου αισιόδοξος.

Μακάρι εσείς να είστε περισσότερο από μένα.

 

Θεόφιλος Μπασγιουράκης

ΕΠΙΣΗΜΑ ΜΕΛΗ

ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΔΕΙΑΣ Ε.Ο.Τ. (ΜΗ.Τ.Ε.): 0933Ε60000205901