ΤΕΥΧΟΣ 89

Σεπτέμβριος 2012

ΘΕΜΑΤΑ

  • Φολέγανδρος
  • Όρος Κέρκης
  • Όρος Κόζιακας
  • Σέρβια
  • Όλυμπος: Καταφύγιο «Γιώσος Αποστολίδης», 50 χρόνια

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΕΚΔΟΤΗ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΥΣΗ: ΩΣ ΠΟΤΕ Θ’ ΑΝΤΕΧΕΙ;

Αγαπητοί μου φίλοι,

Αναρωτιέμαι –κι είμαι βέβαιος ότι αναρωτιέστε κι εσείς μαζί μου- πότε επιτέλους θα πάψουμε να χύνουμε κροκοδείλια δάκρυα πάνω από τις στάχτες των καμένων μας δασών. «Ίσως τότε, που δεν θα ΄χουν απομείνει πια δάση.

Πολύ φοβάμαι, ότι η αποφράδα τούτη μέρα όλο και περισσότερο πλησιάζει. Με τους ανεξέλεγκτους –και ταχύτατους- ρυθμούς εξαφάνισης αφ’ ενός και τους βραδύτατους ρυθμούς αναπλήρωσης των κατεστραμμένων δασικών εκτάσεων, αφ’ ετέρου, η ερημοποίηση της Ελλάδας, η βαθμιαία δηλαδή μετατροπή της σε έρημο, είναι δεδομένη. Αν είχα στη διάθεσή μου κάποια «επικαιροποιημένα» στοιχεία –για να μεταχειριστώ τον πρόσφατο νεολογισμό που έχει καθιερωθεί- θα μπορούσα με μικρή απόκλιση να υπολογίσω πόσα ακόμη χρόνια θα έχουμε την τύχη ν’ αντικρύζουμε πράσινο στο ύπαιθρο αυτής της χώρας.

Αγαπητοί μου φίλοι,

Τις τελευταίες μέρες αναβιώνουν εικόνες καταστροφής, που μας παραπέμπουν στον ολέθριο Αύγουστο του 2007, τον Αύγουστο του αφανισμού της Πελοποννήσου. Το καλοκαίρι εκείνο θα μείνει –και πρέπει να μείνει- στην νεώτερη ιστορία της Ελλάδας ως σημείο αναφοράς κρατικής ανικανότητας, ανευθυνότητας, απρονοησίας, αμεριμνησίας, αναλγησίας και –εν τέλει- αφασίας!

Ωστόσο, και  σήμερα ακόμη –την ώρα που γράφονται τούτες οι γραμμές- εκατοντάδες περιοχές της Ελλάδας, ηπειρωτικές και νησιωτικές, ασφυκτιούν μέσα σε πύρινο κλοιό. Και αναδύεται για άλλη μια φορά –μετά από τις αναρίθμητες φορές τα τελευταία 20-30 χρόνια-, το αγωνιώδες και δυστυχώς αναπάντητο ερώτημα: Καλά, μετά από τόσες  καταστροφές στο φυσικό μας περιβάλλον, δεν υπάρχουν, υπεύθυνοι, αρμόδιοι, νοήμονες, ικανοί, αποτελεσματικοί, προνοητικοί, ευαίσθητοι και τελικά, φιλοπάτριδες πολιτικοί, να βάλουν επιτέλους ένα φρένο σ’ αυτή την ακατάσχετη πορεία προς τον γκρεμό; Απαιτείται υπερβάλλουσα ευφυία για ν’ αντιληφθεί κανείς ότι «το προλαμβάνειν κάλλιον εστί του θεραπεύειν;» Τι να τα κάνουμε, κύριοι των «αρμοδίων» υπηρεσιών και υπουργείων τα πολυδάπανα –και μάλιστα ν εν καιρώ κρίσης- εναέρια και επίγεια μέσα πυρόσβεσης, όταν με μέσα πολύ μικρότερου κόστους μπορείτε να πετύχετε την απόλυτη πρόληψη; Ποια είναι αυτά τα μέσα χαμηλού κόστους;  Ένοπλες Δυνάμεις και πρόθυμοι Εθελοντές, με μια πολιτική αμοιβών και με 24ωρες περιπολίες από τον Μάιο ως τον Σεπτέμβριο. Και με εξοντωτικές ποινές στους συλλαμβανόμενους εμπρηστές.

Αυτή είναι με απλά λόγια η λύση του «γόρδιου δεσμού», της σωτηρίας του φυσικού περιβάλλοντος του τόπου. Έχουμε βαρεθεί τόσα χρόνια, να αναμασάμε από τούτη  τη στήλη τα ίδια και τα ίδια.

Επί τέλους  ας συγκινηθεί κάποιος Κι αν δεν συγκινείται ο «αρμόδιος» Υπουργός ας συγκινηθεί ο Πρωθυπουργός, ο «ντε γιούρε» αρμόδιος για την ευημερία της Ελλάδας. Τι πρέπει πια να συμβεί για να υπάρξει ενεργοποίηση; Να μεταβληθεί σε «κρανίου τόπο», ένας από τους ωραιότερους –ακόμα- τόπους του πλανήτη; 

Σας ευχόμαστε υγεία και αισιοδοξία

Θεόφιλος Μπασγιουράκης

ΕΠΙΣΗΜΑ ΜΕΛΗ

ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΔΕΙΑΣ Ε.Ο.Τ. (ΜΗ.Τ.Ε.): 0933Ε60000205901