68
Μάρτιος 2009
σελ.118 - 149
Kαστράκι Καλαμπάκας
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
-Πώς είναι νάχεις κάθε μέρα απέναντί σου τη θέα των Μετεώρων; ρωτάω τον Θωμά Κούτη απ’ το Καστράκι. Δεν είναι περίπου σαν να γεύεσαι το καλύτερο φαγητό αλλά να είναι πάντα το ίδιο χωρίς καμιά μεταβολή;
- Ναι, θεωρητικά έτσι είναι, μου απαντάει. Στα δικά μου μάτια, ωστόσο, ποτέ δεν είναι ίδιοι οι βράχοι των Μετεώρων. Αλλάζουν διαρκώς όψη ανάλογα με την ώρα της ημέρας, τον καιρό και την εποχή. 60 χρόνια τώρα εξακολουθώ ν’ ανακαλύπτω καινούργια στοιχεία στα Μετέωρα. Και κάθε φορά αναρωτιέμαι: αυτό πώς δεν το είχα δει πιο πριν;
- Πότε είναι ωραιότερα τα Μετέωρα; επιμένω.
Σκέφτεται λίγο: Όταν λείπω μερικές μέρες κι ύστερα επιστρέφω, μου φαίνονται ωραιότερα. Ίσως γιατί, έστω και λίγο, μου έχουν λείψει.
Δεν έχει άδικο ο φίλος μας. Μέσα σε λίγες φράσεις έχει συνοψίσει τα συναισθήματά του και – είμαι βέβαιος – και των περισσότερων συντοπιτών του για τους βράχους των Μετεώρων.
- Ναι, θεωρητικά έτσι είναι, μου απαντάει. Στα δικά μου μάτια, ωστόσο, ποτέ δεν είναι ίδιοι οι βράχοι των Μετεώρων. Αλλάζουν διαρκώς όψη ανάλογα με την ώρα της ημέρας, τον καιρό και την εποχή. 60 χρόνια τώρα εξακολουθώ ν’ ανακαλύπτω καινούργια στοιχεία στα Μετέωρα. Και κάθε φορά αναρωτιέμαι: αυτό πώς δεν το είχα δει πιο πριν;
- Πότε είναι ωραιότερα τα Μετέωρα; επιμένω.
Σκέφτεται λίγο: Όταν λείπω μερικές μέρες κι ύστερα επιστρέφω, μου φαίνονται ωραιότερα. Ίσως γιατί, έστω και λίγο, μου έχουν λείψει.
Δεν έχει άδικο ο φίλος μας. Μέσα σε λίγες φράσεις έχει συνοψίσει τα συναισθήματά του και – είμαι βέβαιος – και των περισσότερων συντοπιτών του για τους βράχους των Μετεώρων.
Κείμενο: Θεόφιλος Μπασγιουράκης
Φωτογραφίες: Άννα Καλαϊτζή
ΑΓΟΡΑ ΑΡΘΡΟΥ
Για να διαβάσετε το άρθρο πατήστε ΕΔΩ