114
Δεκέμβριος 2017
σελ.154-181
Λάιστα

ΠΕΡΙΛΗΨΗ
“Kαι το ταξίδι – σαν άγριο φίδι – γεμίζει τρόμο – τις αδύναμες ψυχές”…
Ετσι δεν καταλήγει εκείνο το τραγούδι που κρατά αποστάσεις από την τόλμη και τη φαντασία; Eμείς όμως εδώ θα δούμε το ταξίδι από την ανάστροφη εκδοχή του. Και κυρίως όχι από τη πλευρά του τρόμου που εμπνέει το τραγούδι, αλλά ούτε και από τη μεριά των αδύναμων ψυχών…
Ετσι δεν καταλήγει εκείνο το τραγούδι που κρατά αποστάσεις από την τόλμη και τη φαντασία; Eμείς όμως εδώ θα δούμε το ταξίδι από την ανάστροφη εκδοχή του. Και κυρίως όχι από τη πλευρά του τρόμου που εμπνέει το τραγούδι, αλλά ούτε και από τη μεριά των αδύναμων ψυχών…
Κείμενο: Κυριάκος Παπαγεωργίου, Θεόφιλος Μπασγιουράκης
Φωτογραφίες: Κυριάκος Παπαγεωργίου
ΠΛΗΡΕΣ ΑΡΘΡΟ
Η γοητεία της μοναξιάς

Σκεφτόμουν εκείνη την παρατήρηση του φίλου μου του Κυριάκου. Ότι η Λάιστα είναι ίσως το πιο απομονωμένο ελληνικό χωριό. Βάλθηκα να το επιβεβαιώσω, ανιχνεύοντας αρχικά τις αποστάσεις της Λάιστας από τα πλησιέστερα χωριά. Πιο κοντινό βρέθηκε το Ηλιοχώρι, στα 17.4 χλμ. Μακρύτερα ήταν η Βωβούσα και το Σκαμνέλι, με 26.4 και 26.7 χλμ. αντιστοίχως.
Άρχισα ν’ αναζητώ και άλλα απόμακρα χωριά. Τελικά, στις εσχατιές της Δυτικής Μακεδονίας και της Ηπείρου, εντόπισα δύο παλιούς γνώριμους: τον Γράμμο – την παλιά Γράμμουστα – και την Αετομηλίτσα, στις Β και Ν πλαγιές του Γράμμου. Είναι δύο από τα ορεινότερα ελληνικά χωριά, που απολαμβάνουν τη μοναξιά τους από υψόμετρα 1.380 και 1.430 μέτρων.
Πλησιέστερο στον Γράμμο, στα 16,7 χλμ είναι το Τρίλοφο, ακατοίκητο τον χειμώνα. Αμέσως μετά, ο Πεύκος, απέχει 20,5 χλμ. Εξίσου απόμακρη είναι και η Αετομηλίτσα, με κοντινότερο χωριό το Κεφαλοχώρι, στα 18 χλμ. Να, λοιπόν, δύο ακόμα χωριά, που μαζί με την Λάιστα συνιστούν – κατά πάσα πιθανότητα – την τριάδα των πιο απομονωμένων ελληνικών οικισμών.