60
Νοέμβριος 2007
36-101
Πελοπόννησος. Δεν ξεχνάμε
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Αρχές Σεπτέμβρη τηλεφωνώ στον μικρό αγροτικό ξενώνα "Κάμπος της Νεράιδας", στην Ηλεία. Το τηλέφωνο καλεί μία, δύο, τρεις φορές ... Καμία
απάντηση. Με ζώνουν άσχημα προαισθήματα. Ο "Κάμπος της Νεράιδας" βρισκόταν στον πύρινο πυρήνα του πολύπαθου νομού. Στην δέκατη ή
ενδέκατη φορά το μονότονο σήμα σταματάει, ακούγεται μια ξέπνοη, από το λαχάνιασμα, φωνή.
Είναι η Ελένη.
- Ακόμα ζούμε, καλέ μου Θεόφιλε, μην ανησυχείς. Και το κτηματάκι μας έζησε κι αυτό. Κάηκαν μόνον τα πεύκα ως την είσοδο. Τσουρουφλίστηκαν και
μερικές ελιές. Το δάσος όμως πάνω μας έπαψε να υπάρχει. 1/4πως και τόσα άλλα στη γύρω περιοχή...
Το δεύτερο τηλεφώνημα είναι στη Λακωνία, στα "Τζίντζινα" του Πάρνωνα, το "Πολύδροσο" στους χάρτες.
Μας απαντάει μια άχρωμη φωνή.
- Αντώνη, δεν ακούγεσαι καλά.
- Ε, ναι, μετά από τόσα φλογερά μερόνυχτα στα βουνά είμαι λιγάκι κουρασμένος.
- Λέγαμε να κατηφορίσουμε ως εκεί.
Ο καλός μας φίλος ζωντανεύει στη στιγμή.
- Ξεχνάω την κούραση και σας περιμένω.
Το τρίτο τηλεφώνημα είναι στην Καλαμάτα.
- Σταμάτησε η φωτιά λίγο έξω από την πόλη, λέει ο Τάκης. Ο Ταΰγετος όμως λαβώθηκε βαριά.
Λίγο αργότερα, η Λίλα απ' το Καστόρι είχε ανάμεικτα συναισθήματα.
- Δεν κινδύνεψε το χωριό, στον Ταΰγετο δώσαμε μάχη και περιορίσαμε τη φωτιά. 1/4που αλλού κι αν πας μαυρίζει η ψυχή σου.
Έτσι, μέσα σε λίγη ώρα, πλανηθήκαμε νοερά πάνω από κάμπους και βουνά, που τόσο πολύ αγαπήσαμε σε Ηλεία, Μεσσηνία, Αρκαδία και Λακωνία. Για την Αρχαία Ολυμπία δεν ρωτήσαμε κανέναν. Μας καθησύχασαν οι δηλώσεις του τότε υπουργού για "μερικά καμένα δέντρα...".
απάντηση. Με ζώνουν άσχημα προαισθήματα. Ο "Κάμπος της Νεράιδας" βρισκόταν στον πύρινο πυρήνα του πολύπαθου νομού. Στην δέκατη ή
ενδέκατη φορά το μονότονο σήμα σταματάει, ακούγεται μια ξέπνοη, από το λαχάνιασμα, φωνή.
Είναι η Ελένη.
- Ακόμα ζούμε, καλέ μου Θεόφιλε, μην ανησυχείς. Και το κτηματάκι μας έζησε κι αυτό. Κάηκαν μόνον τα πεύκα ως την είσοδο. Τσουρουφλίστηκαν και
μερικές ελιές. Το δάσος όμως πάνω μας έπαψε να υπάρχει. 1/4πως και τόσα άλλα στη γύρω περιοχή...
Το δεύτερο τηλεφώνημα είναι στη Λακωνία, στα "Τζίντζινα" του Πάρνωνα, το "Πολύδροσο" στους χάρτες.
Μας απαντάει μια άχρωμη φωνή.
- Αντώνη, δεν ακούγεσαι καλά.
- Ε, ναι, μετά από τόσα φλογερά μερόνυχτα στα βουνά είμαι λιγάκι κουρασμένος.
- Λέγαμε να κατηφορίσουμε ως εκεί.
Ο καλός μας φίλος ζωντανεύει στη στιγμή.
- Ξεχνάω την κούραση και σας περιμένω.
Το τρίτο τηλεφώνημα είναι στην Καλαμάτα.
- Σταμάτησε η φωτιά λίγο έξω από την πόλη, λέει ο Τάκης. Ο Ταΰγετος όμως λαβώθηκε βαριά.
Λίγο αργότερα, η Λίλα απ' το Καστόρι είχε ανάμεικτα συναισθήματα.
- Δεν κινδύνεψε το χωριό, στον Ταΰγετο δώσαμε μάχη και περιορίσαμε τη φωτιά. 1/4που αλλού κι αν πας μαυρίζει η ψυχή σου.
Έτσι, μέσα σε λίγη ώρα, πλανηθήκαμε νοερά πάνω από κάμπους και βουνά, που τόσο πολύ αγαπήσαμε σε Ηλεία, Μεσσηνία, Αρκαδία και Λακωνία. Για την Αρχαία Ολυμπία δεν ρωτήσαμε κανέναν. Μας καθησύχασαν οι δηλώσεις του τότε υπουργού για "μερικά καμένα δέντρα...".
Κείμενο: Θεόφιλος Μπασγιουράκης
Φωτογραφίες: Άννα Καλαϊτζή
ΑΓΟΡΑ ΑΡΘΡΟΥ
Για να κατεβάσετε ολόκληρο το Άρθρο απαιτούνται
1 €
("Απαραίτητη η αγορά της "Προπληρωμένης κάρτας αγοράς άρθρων")
(Μετά την αγορά, το άρθρο θα βρίσκεται στο ΑΡΧΕΙΟ στο Ο ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ ΜΟΥ)
1 €
("Απαραίτητη η αγορά της "Προπληρωμένης κάρτας αγοράς άρθρων")
(Μετά την αγορά, το άρθρο θα βρίσκεται στο ΑΡΧΕΙΟ στο Ο ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ ΜΟΥ)