ΤΕΥΧΟΣ 24

Νοέμβριος 2001- MONO HΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ

ΘΕΜΑΤΑ

  • Τζένα
  • Κουκούλι Ζαγορίου
  • Αμπελακιώτισσα Ορεινής Ναυπακτίας
  • Στη συνοριακή γραμμή με ποδήλατο
  • Η Πίνδος στους αιθέρες
  • Η Μεσαιωνική ακρόπολη της Παλιαχώρας Αίγινας
  • Το Μαντείο της Δωδώνης

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΕΚΔΟΤΗ

ΑΝΑΖΗΤΕΙΤΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΣ 

Αγαπητοί μου φίλοι,

Θα ήθελα κι εγώ - συντασσόμενος με την παγκόσμια επικαιρότητα - να αφιέρωνα λίγες γραμμές στη νέα πραγματικότητα που ξημέρωσε για την ανθρωπότητα μετά την 11η Σεπτεμβρίου.
Πολύ φοβάμαι όμως, ότι ελάχιστα θα είχα να προσθέσω μετά τα όσα σημαντικά έχουν γραφεί και ειπωθεί. Άλλωστε δεν υπάρχει άνθρωπος, που να μην ενημερώνεται καθημερινά από τη μικρή οθόνη για τις εξελίξεις. Η πρόοδος της τεχνολογίας και η αμεσότητα της πληροφόρησης μας έχουν χαρίσει το συγκλονιστικό προνόμιο να μεταφερόμαστε - χωρίς όμως να μετακινούμαστε από την ασφάλεια του σαλονιού μας - σε κάθε γωνιά του πλανήτη, από τα επιτελικά γραφεία λήψης αποφάσεων, μέχρι τα θέατρα των πολεμικών επιχειρήσεων.
Η ιστορία λοιπόν επαναλαμβάνεται. Για άλλη μια φορά - μετά τα γεγονότα στον Περσικό στις αρχές της περασμένης δεκαετίας - ξαναζούμε κάθε βράδυ "ένα δράμα σε συνέχειες". Ένα δράμα, που εξαιτίας της ομοιόμορφης σχεδόν επανάληψής του, κινδυνεύει να χάσει ένα μέρος από τον δραματικό του χαρακτήρα. Τουλάχιστον για όλους εμάς που παρακολουθούμε εκ του μακρόθεν τα γεγονότα. Γιατί, - όσο κι αν κάποιος συμπάσχει νοερά, - είναι αδύνατον να αντιληφθεί ακριβώς το μέγεθος της δυστυχίας κάποιου, αν δεν βρεθεί στη θέση του, αν δεν πεινάει ο ίδιος, δεν διψάει, δεν κρυώνει, δεν κινδυνεύει άμεσα η ζωή του. 
Απ' ό,τι όμως φαίνεται ούτε οι θρησκευτικοί ηγέτες αυτών των κατατρεγμένων είναι σε θέση ν' αντιληφθούν τί συμβαίνει γύρω τους. Και, το σημαντικότερο ακόμη, αδυνατούν να προβλέψουν τη συνέχεια, όχι μόνον για τους εαυτούς τους ή όσους άμεσα επηρεάζουν αλλά για τις τύχες ολόκληρης της ανθρωπότητας.
Αναρωτιέμαι, χωρίς να μπορώ να δώσω απάντηση, πού μπορεί να οδηγήσει η απώλεια του μέτρου,  πόσο μακριά μπορούν να φτάσουν κάποια ακραία ανθρώπινα συναισθήματα, αλαζονεία, φανατισμός, μισαλλοδοξία. 
Δεν δικαιολογώ τους ισχυρούς της γης ούτε την μέχρι τούδε αδιαφορία τους για τα μείζονα προβλήματα της οικουμένης. Αυτή όμως η διαπίστωση δεν νομιμοποιεί ούτε κατ' ελάχιστον κάποιους φανατικούς τυχοδιώκτες να παίρνουν - ως θεοί - τις τύχες του πλανήτη στα χέρια τους και να μας επιστρέφουν στον Μεσαίωνα.
Αγαπητοί μου φίλοι,
Πριν λίγες μέρες αγνάντευα απ' την κορφή της Τζένας το Ελληνικό τοπίο, δάση, φαράγγια και πεδιάδες, μιαν αναπνοή από τα βόρεια σύνορά μας. Ήταν τόση γύρω μου η γαλήνη, που έφυγε για λίγο από το νου μου η συμφορά που τυραννάει την ανθρωπότητα. Ελεύθερη η ματιά από ψηλά, περνούσε ανεμπόδιστα πάνω απ' τη γραμμή που χάραξαν οι άνθρωποι και αγκάλιαζε με την ίδια αγάπη το έδαφος, τους λόφους, τα βουνά της γειτονικής μας χώρας.
Και σκέφτηκα, πόσο  όμορφο θα ήταν, αν, αντίθετα απ’ ό,τι σήμερα συμβαίνει, τις ψυχές των ανθρώπων δεν τις χώριζαν διαφορετικά συμφέροντα και σύνορα, διαφορετική καταγωγή και χρώμα, διαφορετικές γλώσσες και θρησκείες, διαφορετική κουλτούρα και πολιτισμοί. Αλλά τις ένωνε η αγάπη για τον συνάνθρωπο, η κοινή μοίρα και η κοινή προσπάθεια για μια καλύτερη ζωή. Τότε και μόνον τότε θα ήταν δυνατόν να επικρατήσει "Επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία", είτε κανείς διαβάζει το Ευαγγέλιο είτε το Κοράνι".

Θεόφιλος Μπασγιουράκης

ΕΠΙΣΗΜΑ ΜΕΛΗ

ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΔΕΙΑΣ Ε.Ο.Τ. (ΜΗ.Τ.Ε.): 0933Ε60000205901