ΤΕΥΧΟΣ 32

Μάρτιος 2003 - ΜΟΝΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ

ΘΕΜΑΤΑ

  • Εθνικό Πάρκο Δάσους Δαδιάς - Λευκίμης - Σουφλίου
  • Άγραφα
  • Τα Μητάτα και οι Ακρίτες της Νίδας στον Ψηλορείτη
  • Ενοποίηση Αρχαιολογικών Χώρων Αθήνας, Α΄μέρος
  • Αμφιαράειον Ονειρομαντείο & θεραπευτήριο
  • “Γέροι και Κορέλες” στη Σκύρο

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΕΚΔΟΤΗ

ΣΚΕΨΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΕΝΟΣ ΑΓΡΙΟΓΑΤΟΥ

Αγαπητοί μου φίλοι,

Τον τελευταίο καιρό -η μήπως τα τελευταία χρόνια;- δεν μας παρουσιάζονται πολλές ευκαιρίες για να είμαστε αισιόδοξοι. Οι παγκόσμιες εξελίξεις με τους γνωστούς άφρονες αλλά και οι καθημερινές εικόνες βιβλικών καταστροφών στην πατρίδα μας, δεν μας αφήνουν πολλά περιθώρια να χαμογελάμε. Πολύ πρόσφατα όμως ζήσαμε ένα περιστατικό, τόσο μικρό αλλά και τόσο ασυνήθιστα αισιόδοξο, που κάθε φορά που το φέρνουμε στην μνήμη μας, αισθανόμαστε χαρούμενοι. Το περιστατικό αυτό ανήκει σ' εκείνα τα συμβάντα, που είναι καταδικασμένα να παραμένουν άγνωστα στο ευρύ κοινό, αφού δεν ασχολούνται μ' αυτά, ούτε ραδιόφωνα, ούτε τηλεοράσεις, ούτε καν τα μονόστηλα των εσωτερικών σελίδων των εφημερίδων. Ποιούς άλλωστε θα μπορούσε να ενδιαφέρει στην Ελλάδα η απελευθέρωση ενός Αγριόγατου;
Πολλούς! απαντάμε. Και πρώτους απ' όλους εσάς, αγαπητοί αναγνώ-στες και φίλοι του περιοδικού, με την δεδομένη και αδιαμφισβήτητη ευαισθησία και αγάπη σας, τόσο για το φυσικό περιβάλλον, όσο και για τα έμβια όντα που το κατοικούν.
Στις οικείες σελίδες του τεύχους που κρατάτε στα χέρια σας, θα έχετε την ευκαιρία να παρακολουθήσετε και να χαρείτε όλο το χρονικό της διάσωσης, της αποθεραπείας και της επανένταξης του πανέμορφου ζώου στο φυσικό του περιβάλλον. Ήταν μια ανεπανάληπτη εμπειρία για όλους εμάς, να παρακολουθούμε, για κάποια δευτερόλεπτα, τα υγιέστατα άλματα του αγριόγατου προς την ελευθερία, προς τη ζωή.
Αυτό όμως που θα ήθελα ιδιαίτερα να επισημάνω, είναι το άγνωστο παρασκήνιο που κρύβεται πίσω απ' αυτήν την υπέροχη εικόνα. Πρωταγωνιστής αρχικά είναι ένας κάτοικος του ακριτικού Έβρου, ένας νέος σε ηλικία χειριστής μηχανημάτων, που βρίσκει τυχαία το βαριά τραυματισμένο ζώο, στην αγροτική περιοχή του χωριού του, του Φυλακτού. Θα περίμενε ίσως κανείς, πως θα προσπερνούσε αδιάφορος. Ο Μηνάς Μιχαηλίδης όμως, με την γενικότερη ευαισθη-σία που τον διακρίνει για τα ζωντανά του τόπου του, ενδιαφέρεται άμεσα για τον αγριόγατο και τον παραδίδει στο γραφείο του WWF Δαδιάς. Από εκείνη τη στιγμή αρχίζει για το ζώο ένας μακρύς μαραθώνιος, με αβέβαιο τερματισμό. Κινητοποιούνται άνθρωποι και μεταφορικά μέσα, το αγρίμι ταξιδεύει από τον μακρινό Έβρο στην Αίγινα, επί δύο μήνες επιστήμονες και εθελοντές του Ελληνικού Κέντρου Περίθαλψης Αγρίων Ζώων δίνουν καθημερινά τη μάχη για τη σωτηρία του και την κερδίζουν.
Ξέρω πολύ καλά, πως ούτε ο Μηνάς Μιχαηλίδης, ούτε το WWF ούτε το ΕΚΠΑΖ επεδίωκαν μ' αυτή την πράξη τους τη δημοσιότητα ή την επιβράβευση. Ξέρω επίσης, πως δεν έχουν καμιά τύχη να συμπεριληφθούν στις λίστες των προσώπων, που βραβεύονται κάθε χρόνο σε επίσημη τελετή, για τις σημαντικές τους πράξεις. Άλλωστε είναι τόσο ταπεινοί και συνειδητοποιημένοι σ' αυτό που υπηρετούν, που δεν έχουν τη χρεία των "καναλιών", όπως τόσοι και τόσοι ασήμαντοι.
Εγώ εν τούτοις αισθάνομαι την υποχρέωση να τους συγχαρώ δημόσια. Γιατί με τον ψυχισμό και τη συμπεριφορά τους εξυψώνουν τον ανθρωπισμό, το επίπεδο και τον πολιτισμό όλων μας.
 

Θεόφιλος Μπασγιουράκης

ΕΠΙΣΗΜΑ ΜΕΛΗ

ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΔΕΙΑΣ Ε.Ο.Τ. (ΜΗ.Τ.Ε.): 0933Ε60000205901