ΤΕΥΧΟΣ 111
Μάρτιος 2017
ΘΕΜΑΤΑ
- Μικρές μαγικές... Κυκλάδες
- Λήμνος
- Aπό τα χιόνια του Ολύμπου στο δειλινό του Θερμαϊκού
- Πολιτιστικοί Περίπατοι Θεσσαλονίκης | 5ος περίπατος
- Tzoumerka Activities Center
- Aνακατασκευάζοντας τον Μηχανισμό των Αντικυθήρων
ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΕΚΔΟΤΗ
Αρχαιολογικός χώρος και μονοπάτι
Αγαπητοί μου φίλοι,
Καθώς βρισκόμαστε – ήδη – στα πρόθυρα της νέας τουριστικής περιόδου, δεν μπόρεσα ν΄αποφύγω κάποιες σκέψεις – μελαγχολικές κυρίως – σχετικά με την προώθηση και αξιοποίηση της – ονομαζόμενης – «βαρειάς βιομηχανίας» της Ελλάδας : τον τουρισμό. Αφορμή γι΄αυτές τις σκέψεις αποτέλεσε η πρόσφατη διάσχιση, – για πολλοστή φορά – του κορυφαίου μονοπατιού της Χαλκιδικής. Ενός μονοπατιού, που διατρέχει ένα τμήμα της δυτικής ακτογραμμής της Χερσονήσου της Κασσάνδρας και συγκεντρώνει μερικά εξαιρετικά χαρακτηριστικά : μήκος 4,5 ή 10 χλμ. (ανάλογα με την διάθεση του περιπατητή), σήμανση πυκνή και έδαφος χωμάτινο, απόλυτα ομαλό, κλίσεις ήπιες, με ελάχιστες υψομετρικές διαφορές, μόνιμη – σχεδόν – θέα σε μια ακτογραμμή με νερά διάφανα, απίστευτης ομορφιάς, μακρινή θέα σε Όλυμπο, Κίσσαβο, Πήλιο, Μαυροβούνι.
Στο μεγαλύτερο τμήμα του κινείται το μονοπάτι στη σκιά υπέροχου πευκοδάσους Χαλέπιας Πεύκης που, εδώ στη Χαλκιδική, αποτελεί το βορειοανατολικότερο σημείο εξάπλωσης αυτού του είδους πεύκης σε Μεσόγειο και Ελλάδα.
Η διαδρομή καταλήγει στην Σίβηρη με παραθαλάσσιες ψαροταβέρνες, ενώ η μέγιστη έκπληξη προέρχεται από την απρόσμενη συνάντηση του μονοπατιού με το … παρελθόν. Πρόκειται για μια Ρωμαϊκή Αγροικία του 3ου μ.Χ. αιώνα, τα ερείπια της οποίας είναι κατάσπαρτα, μερικές δεκάδες μέτρα από το κύμα.
Εδώ αρχίζουν οι σκέψεις και οι αναπόφευκτες συγκρίσεις. Μια 20ετία περίπου πριν, για να διασχίσει κάποιος το μονοπάτι, έπρεπε ν΄ανοίγει δίοδο ανάμεσα στους σχοίνους. Τότε, η ξενοδοχειακή μονάδα της «Σάνης», οραματιζόμενη την συνολική προβολή της περιοχής, προέβη – μετά και την σύμφωνη γνώμη του Δασαρχείου – αρχικά στην διάνοιξη και, στη συνέχεια, στην διαμόρφωση, άριστη σήμανση, εγκατάσταση ξύλινων κιγκλιδωμάτων και πάγκων ξεκούρασης και, βέβαια, συνεχή συντήρηση του μονοπατιού. Από τότε, χιλιάδες φυσιολάτρες και πεζοπόροι, Έλληνες και – κυρίως – ξένοι, απολαμβάνουν αυτό το εκπληκτικό μονοπάτι, το φυσικό περιβάλλον του πευκοδάσους, τα θέλγητρα των διάφανων νερών.
Με την Ρωμαϊκή Αγροικία τι συνέβη όμως; Μετά την πρώτη ανασκαφή, το 1974, ο χώρος αφέθηκε στην μοίρα του, αφού η ανασκαφή διακόπηκε το 1975 λόγω έλλειψης χρηματοδότησης. Όπως αντιλαμβάνεστε, άλλα πλάνα, κέρδισαν τις προτεραιότητες στις χρηματοδοτήσεις της πολιτείας. Μια συνέχιση της ανασκαφής ανέλαβε το συγκρότημα της Σάνης, το 2007. Σήμερα, η Ρωμαϊκή Αγροικία θυμίζει … αγρό, την έχουν πνίξει τα χόρτα και οι θάμνοι. Που, σύντομα προβλέπεται να απομακρυνθούν, όπως με διαβεβαίωσαν οι υπεύθυνοι της Σάνης.
Ηθικόν δίδαγμα : οι περιπατητές, Έλληνες και ξένοι, εξαίρουν το έργο της ιδιωτικής πρωτοβουλίας – το θαυμάσιο μονοπάτι των 10 χιλιομέτρων – και γεμίζουν με ερωτηματικά για την παντελή αδιαφορία της πολιτείας απέναντι στους θησαυρούς του παρελθόντος, την «βαρειά βιομηχανία» της Ελλάδας.
Πιστεύετε πως έχει σωτηρία αυτή η χώρα;
Οι συνεργάτες μου κι εγώ σας ευχόμαστε ένα Ειρηνικό Πάσχα.
Αγαπητοί μου φίλοι,
Καθώς βρισκόμαστε – ήδη – στα πρόθυρα της νέας τουριστικής περιόδου, δεν μπόρεσα ν΄αποφύγω κάποιες σκέψεις – μελαγχολικές κυρίως – σχετικά με την προώθηση και αξιοποίηση της – ονομαζόμενης – «βαρειάς βιομηχανίας» της Ελλάδας : τον τουρισμό. Αφορμή γι΄αυτές τις σκέψεις αποτέλεσε η πρόσφατη διάσχιση, – για πολλοστή φορά – του κορυφαίου μονοπατιού της Χαλκιδικής. Ενός μονοπατιού, που διατρέχει ένα τμήμα της δυτικής ακτογραμμής της Χερσονήσου της Κασσάνδρας και συγκεντρώνει μερικά εξαιρετικά χαρακτηριστικά : μήκος 4,5 ή 10 χλμ. (ανάλογα με την διάθεση του περιπατητή), σήμανση πυκνή και έδαφος χωμάτινο, απόλυτα ομαλό, κλίσεις ήπιες, με ελάχιστες υψομετρικές διαφορές, μόνιμη – σχεδόν – θέα σε μια ακτογραμμή με νερά διάφανα, απίστευτης ομορφιάς, μακρινή θέα σε Όλυμπο, Κίσσαβο, Πήλιο, Μαυροβούνι.
Στο μεγαλύτερο τμήμα του κινείται το μονοπάτι στη σκιά υπέροχου πευκοδάσους Χαλέπιας Πεύκης που, εδώ στη Χαλκιδική, αποτελεί το βορειοανατολικότερο σημείο εξάπλωσης αυτού του είδους πεύκης σε Μεσόγειο και Ελλάδα.
Η διαδρομή καταλήγει στην Σίβηρη με παραθαλάσσιες ψαροταβέρνες, ενώ η μέγιστη έκπληξη προέρχεται από την απρόσμενη συνάντηση του μονοπατιού με το … παρελθόν. Πρόκειται για μια Ρωμαϊκή Αγροικία του 3ου μ.Χ. αιώνα, τα ερείπια της οποίας είναι κατάσπαρτα, μερικές δεκάδες μέτρα από το κύμα.
Εδώ αρχίζουν οι σκέψεις και οι αναπόφευκτες συγκρίσεις. Μια 20ετία περίπου πριν, για να διασχίσει κάποιος το μονοπάτι, έπρεπε ν΄ανοίγει δίοδο ανάμεσα στους σχοίνους. Τότε, η ξενοδοχειακή μονάδα της «Σάνης», οραματιζόμενη την συνολική προβολή της περιοχής, προέβη – μετά και την σύμφωνη γνώμη του Δασαρχείου – αρχικά στην διάνοιξη και, στη συνέχεια, στην διαμόρφωση, άριστη σήμανση, εγκατάσταση ξύλινων κιγκλιδωμάτων και πάγκων ξεκούρασης και, βέβαια, συνεχή συντήρηση του μονοπατιού. Από τότε, χιλιάδες φυσιολάτρες και πεζοπόροι, Έλληνες και – κυρίως – ξένοι, απολαμβάνουν αυτό το εκπληκτικό μονοπάτι, το φυσικό περιβάλλον του πευκοδάσους, τα θέλγητρα των διάφανων νερών.
Με την Ρωμαϊκή Αγροικία τι συνέβη όμως; Μετά την πρώτη ανασκαφή, το 1974, ο χώρος αφέθηκε στην μοίρα του, αφού η ανασκαφή διακόπηκε το 1975 λόγω έλλειψης χρηματοδότησης. Όπως αντιλαμβάνεστε, άλλα πλάνα, κέρδισαν τις προτεραιότητες στις χρηματοδοτήσεις της πολιτείας. Μια συνέχιση της ανασκαφής ανέλαβε το συγκρότημα της Σάνης, το 2007. Σήμερα, η Ρωμαϊκή Αγροικία θυμίζει … αγρό, την έχουν πνίξει τα χόρτα και οι θάμνοι. Που, σύντομα προβλέπεται να απομακρυνθούν, όπως με διαβεβαίωσαν οι υπεύθυνοι της Σάνης.
Ηθικόν δίδαγμα : οι περιπατητές, Έλληνες και ξένοι, εξαίρουν το έργο της ιδιωτικής πρωτοβουλίας – το θαυμάσιο μονοπάτι των 10 χιλιομέτρων – και γεμίζουν με ερωτηματικά για την παντελή αδιαφορία της πολιτείας απέναντι στους θησαυρούς του παρελθόντος, την «βαρειά βιομηχανία» της Ελλάδας.
Πιστεύετε πως έχει σωτηρία αυτή η χώρα;
Οι συνεργάτες μου κι εγώ σας ευχόμαστε ένα Ειρηνικό Πάσχα.
Θεόφιλος Μπασγιουράκης
ΑΡΘΡΑ ΤΕΥΧΟΥΣ
T111 / Περιήγηση / Κυκλάδες /
Στην προσωνυμία «Μικρές Κυκλάδες» εμείς προσθέτουμε και τον προσδιορισμό «Μαγικές». Δεν είναι υπερβολή : καθένα από τούτα τα μικρονήσια έχει τον δικό του τρόπο να πλανεύει τον επισκέπτη: με την ηρεμία του τοπίου, την φιλοξενία των κατοίκων, τα εξαίρετα ντόπια προϊόντα, κυρίως – όμως – με τα νερά των παραλιών, που συναγωνίζονται μεταξύ τους, ποια έχει το λαμπερότερο, το πιο διάφανο χρώμα τυρκουάζ.
T111 / Περιήγηση / ΝΗΣΙΑ ΑΙΓΑΙΟΥ /
Μετά την τρίτη, μεγάλης διάρκειας, επίσκεψη στην Λήμνο διαπιστώνουμε, πως απαιτούνται πολλές ακόμη αποστολές για να μπορέσουμε να γνωρίσουμε τις ανεξάντλητες περιηγητικές δυνατότητες που διαθέτει το υπέροχο αυτό νησί.
T111 / Φυσικό περιβάλλον / Πιερία /
Με 100 μόλις χιλιόμετρα να χωρίζουν, τον ένα τόπο από τον άλλον, ζούμε την ίδια μέρα, τον απόλυτο χειμώνα στα υψίπεδα του Ολύμπου και ένα ανοιξιάτικο ειδυλλιακό δειλινό στις ακτές του Θερμαϊκού.
T111 / Παράδοση / Θεσσαλονίκη /
Νέοι πολιτιστικοί περίπατοι και χαλαρές περιπλανήσεις μας μεταφέρουν σε σημεία με χαρούμενους ανθρώπους και σε δημοφιλή στέκια, που συνδέουν το παρελθόν της Θεσσαλονίκης με το ζωντανό, καθημερινό παρόν.
T111 / Δραστηριότητες / Τζουμέρκα /
Σ΄αυτό τον πανέμορφο αλλά τόσο απόμακρο – από τα αστικά κέντρα – τόπο μας εξέπληξε η ύπαρξη και λειτουργία του Κέντρου Άθλησης και Αναψυχής Tzoumerka activities center
T111 / Μνημεία /
Με αστείρευτη υπομονή και επιμονή, μεθοδικότητα αλλά και πιστή τήρηση κατασκευαστικών μεθόδων των αρχαίων χρόνων, ο ερευνητής Α. Βούλγαρης και η ομάδα του καταφέρνουν να ανακατασκευάσουν και να θέσουν σε λειτουργία τον θρυλικό Μηχανισμό των Αντικυθήρων.
ΑΡΧΕΙΟ ΤΕΥΧΩΝ
