48
Νοέμβριος 2005
σελ.180-207
Ζάκυνθος, άγνωστη ενδοχώρα
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Ζάκυνθος. Καλοκαίρι του 2002 στον Κόλπο του Λαγανά. Τουρίστες αμέτρητοι από Ελλάδα και Ευρώπη. Τους συναγωνίζονται σε αριθμό οι ξαπλώστρες και οι ομπρέλες στις απέραντες αμμουδιές. Η κοσμοπλημμύρα μας απωθεί, η συνάντηση όμως με τις θαλάσσιες χελώνες στο φυσικό τους περιβάλλον μας γοητεύει.
Συναρπαστικός επίλογος είναι η μοναδική εμπειρία των νήσων Στροφάδων καταπέλαγα στο Ιόνιο.
-Να ξανάρθετε φθινόπωρο ή χειμώνα, είναι τα τελευταία λόγια του Αντώνη Συνετού. Θα γνωρίσετε τότε μιαν άλλη όψη της Ζακύνθου.
Πέρασαν τρία χρόνια από τότε. Η νοσταλγία της Ζακύνθου παρέμενε ζωντανή, όπως και οι αναμνήσεις μας από την ευγένεια και τη φιλοξενία των κατοίκων της. Κάποιες πληροφορίες για ένα εξαιρετικό πετρόχτιστο κατάλυμα στο «Κερί» αναθέρμαναν την επιθυμία της επιστροφής. Που έγινε ακόμη ζωηρότερη μετά τον ενθουσιασμό στο τηλέφωνο του Αντώνη Συνετού και την ευγενική πρόσκληση της οικοδέσποινας των πέτρινων σπιτιών, της κυρίας Γιώτας Παπακώστα.
Συναρπαστικός επίλογος είναι η μοναδική εμπειρία των νήσων Στροφάδων καταπέλαγα στο Ιόνιο.
-Να ξανάρθετε φθινόπωρο ή χειμώνα, είναι τα τελευταία λόγια του Αντώνη Συνετού. Θα γνωρίσετε τότε μιαν άλλη όψη της Ζακύνθου.
Πέρασαν τρία χρόνια από τότε. Η νοσταλγία της Ζακύνθου παρέμενε ζωντανή, όπως και οι αναμνήσεις μας από την ευγένεια και τη φιλοξενία των κατοίκων της. Κάποιες πληροφορίες για ένα εξαιρετικό πετρόχτιστο κατάλυμα στο «Κερί» αναθέρμαναν την επιθυμία της επιστροφής. Που έγινε ακόμη ζωηρότερη μετά τον ενθουσιασμό στο τηλέφωνο του Αντώνη Συνετού και την ευγενική πρόσκληση της οικοδέσποινας των πέτρινων σπιτιών, της κυρίας Γιώτας Παπακώστα.
Κείμενο: Θεόφιλος Μπασγιουράκης
Φωτογραφίες: Άννα Καλαϊτζή
ΑΓΟΡΑ ΑΡΘΡΟΥ
Για να διαβάσετε το άρθρο πατήστε ΕΔΩ