50
Μάρτιος 2006
σελ.172-193
Νάουσα
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Είμαι βέβαιος, ότι πολλές πόλεις στην Ελλάδα θα επιθυμούσαν διακαώς να συγκεντρώνουν την εύνοια της φύσης και τις ιδιαιτερότητες της Νάουσας. Ανεξάντλητα πηγαία νερά, λοφοπλαγιές καλυμμένες από φημισμένους αμπελώνες και οπωρώνες, ένα ορεινό συγκρότημα – το Βέρμιο – με βλάστηση και φύση εκπληκτική και με δυο από τα πιο διάσημα χιονοδρομικά της χώρας σε απόσταση μόλις 16 χιλιομέτρων από την πόλη. Και ακόμη, μια αρχαιότατη ιστορία της λαμπρότερης περιόδου της Μακεδονίας, μια βιομηχανική διαδρομή από τον 19ο αιώνα ως τις μέρες μας, ένα αποκριάτικο έθιμο απαράμιλλης ομορφιάς και μια οινική παράδοση από τις σημαντικότερες της χώρας.
Δεν υπάρχει επισκέπτης, από τον απλό τουρίστα των λίγων ωρών τον απαιτητικότερο ταξιδιώτη – αρχαιολάτρη, φυσιολάτρη, φίλο του χιονιού, του καλού φαγητού και του κρασιού -, που να μην μένει γοητευμένος από τη Νάουσα. Και δεν υπάρχει εποχή του χρόνου, που να μην κοσμεί με τις δικές της συναρπαστικές και ιδιαίτερες πινελιές αυτή την πόλη. Απλωμένη με απαλή αμφιθεατρικότητα στους πρόποδες του ανατολικού Βερμίου, μοιάζει μ’ έναν τεράστιο εξώστη, που αγναντεύει από μέσο υψόμετρο 350 μέτρων, έναν πολυποίκιλο ορίζοντα. Ένα τμήμα του είναι καλυμμένο από δασωμένες λοφοπλαγιές και κορφοβούνια κι ένα άλλο ορθάνοιχτο στον ευρύτατο κάμπο της Ημαθίας, ως τη Θεσσαλονίκη και τη θάλασσα.
Πόσο καλά όμως ξέρουμε το απώτατο και το πρόσφατο παρελθόν αυτής της πόλης, που είναι τόσο κοντά μας κι έχουμε επισκεφθεί τόσες φορές; Το οδοιπορικό που επιχειρούμε στον τόπο και στο χρόνο, μας επιφυλάσσει πολλές και απρόσμενες εκπλήξεις.
Δεν υπάρχει επισκέπτης, από τον απλό τουρίστα των λίγων ωρών τον απαιτητικότερο ταξιδιώτη – αρχαιολάτρη, φυσιολάτρη, φίλο του χιονιού, του καλού φαγητού και του κρασιού -, που να μην μένει γοητευμένος από τη Νάουσα. Και δεν υπάρχει εποχή του χρόνου, που να μην κοσμεί με τις δικές της συναρπαστικές και ιδιαίτερες πινελιές αυτή την πόλη. Απλωμένη με απαλή αμφιθεατρικότητα στους πρόποδες του ανατολικού Βερμίου, μοιάζει μ’ έναν τεράστιο εξώστη, που αγναντεύει από μέσο υψόμετρο 350 μέτρων, έναν πολυποίκιλο ορίζοντα. Ένα τμήμα του είναι καλυμμένο από δασωμένες λοφοπλαγιές και κορφοβούνια κι ένα άλλο ορθάνοιχτο στον ευρύτατο κάμπο της Ημαθίας, ως τη Θεσσαλονίκη και τη θάλασσα.
Πόσο καλά όμως ξέρουμε το απώτατο και το πρόσφατο παρελθόν αυτής της πόλης, που είναι τόσο κοντά μας κι έχουμε επισκεφθεί τόσες φορές; Το οδοιπορικό που επιχειρούμε στον τόπο και στο χρόνο, μας επιφυλάσσει πολλές και απρόσμενες εκπλήξεις.
Κείμενο: Θεόφιλος Μπασγιουράκης
Φωτογραφίες: Άννα Καλαϊτζή, Κυριάκος Ιωαννίδης
ΑΓΟΡΑ ΑΡΘΡΟΥ
Για να διαβάσετε το άρθρο πατήστε ΕΔΩ