60
Νοέμβριος 2007
σελ.124-149
Στα Σπηλαιομονάστηρα της Βαράσοβας
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Όταν πριν μια δεκαετία έπαιρνα το δρόμο για το Μεσολόγγι, πηγαίνοντας γοητευμένος να συναντήσω τα χιονάτα αλατόβουνα, που συσσώρευε ο πλούτος της λιμνοθάλασσας, μου ’χε κακοφανεί που λίγο μετά το Αντίρριο ο δρόμος εγκατέλειπε τη θάλασσα, στερώντας μου των ιωδιούχο αέρα της.
Εισχωρούσε στο εσωτερικό της Ακαρνανικής γης και λίγο πριν την εκτεταμένη κοίτη του Εύηνου ποταμού, ένας σκοτεινός όγκος στ’ αριστερά μου υψώνονταν κρύβοντας το φως του ήλιου. Η επιβλητικότητα μ’ ακολούθησε μέχρι την είσοδό μου στις εύφορες κι υγρές εκτάσεις της αρχαίας Καλυδώνας πριν την ιστορική πρωτεύουσα του νομού. Το βουνό αυτό ήταν η Βαράσοβα.
Χρόνια πολλά μετά ο δρόμος μ’ έφερε ξανά προσκυνητή στο αγριωπό ανάστημά του. Αφορμή το ντοκιμαντέρ του Απόστολου Μπρέντα «Βαράσοβα, το Άγιο Όρος της Δυτικής Ελλάδας» που προβλήθηκε στο περσινό φεστιβάλ ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.
Εισχωρούσε στο εσωτερικό της Ακαρνανικής γης και λίγο πριν την εκτεταμένη κοίτη του Εύηνου ποταμού, ένας σκοτεινός όγκος στ’ αριστερά μου υψώνονταν κρύβοντας το φως του ήλιου. Η επιβλητικότητα μ’ ακολούθησε μέχρι την είσοδό μου στις εύφορες κι υγρές εκτάσεις της αρχαίας Καλυδώνας πριν την ιστορική πρωτεύουσα του νομού. Το βουνό αυτό ήταν η Βαράσοβα.
Χρόνια πολλά μετά ο δρόμος μ’ έφερε ξανά προσκυνητή στο αγριωπό ανάστημά του. Αφορμή το ντοκιμαντέρ του Απόστολου Μπρέντα «Βαράσοβα, το Άγιο Όρος της Δυτικής Ελλάδας» που προβλήθηκε στο περσινό φεστιβάλ ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.
Κείμενο: Μιχάλης Ζευγουλάς
Φωτογραφίες: Πέτρος Κουρούπης
ΑΓΟΡΑ ΑΡΘΡΟΥ
Για να διαβάσετε το άρθρο πατήστε ΕΔΩ