Oρεινή Αίγινα

Το πλοίο, έχοντας καλύψει 16,5 ν.μλ. από τον Πειραιά, πλησιάζει στο λιμάνι της Αίγινας. Χαρακτηριστικές φιγούρες της υποδοχής η Κολόνα του λόφου της αρχαίας πόλης κι ο Άη Νικόλας της προβλήτας.
Τα αξιοθέατα του νησιού πολλά με περισσότερο γνωστά το ναό της Αφαίας, το μοναστήρι του Αγ. Νεκταρίου, την αρχαία πόλη, τη μεσαιωνική Παληαχώρα, τη γραφική πόλη της Αίγινας με τα καποδιστριακά κτήρια, το ψαροχώρι της Πέρδικας και τα λιγότερο γνωστά όπως η γειτονιά των καλλιτεχνών στα Πλακάκια, το πετροκεντημένο σπίτι του Ροδάκη στο Μεσαγρό, η Περιβόλα κ.ά. … Όμως εμείς αυτή τη φορά θ' ακολουθήσουμε δρόμους διαφορετικούς, ανηφορικούς και πετρόχτιστους. Θα περιπλανηθούμε σε αρχαία και χριστιανικά προσκυνήματα, σε δρακόσπιτα και παμπάλαιες δεξαμενές, θα επισκεφθούμε ορεινά χωριά την Παχιοράχη, το Ανιτσαίο, το Σφεντούρι, τους Λαζάρηδες, αγροτικούς και κτηνοτροφικούς μικροσυνοικισμούς, τους Τζίκηδες, τους Βλάχηδες, τους Καπότηδες, με σπίτια λιγοστά, με παράσπιτα, κελλάρια, φουρνιά, στάβλους και πατητήρια. Κτίσματα του μέτρου και της ανάγκης σε απόλυτη αρμονία με τη μορφή και το ύφος του αιγινίτικου τοπίου. Ένα τοπίο που ενέπνευσε αρχιτέκτονες όπως ο Πικιώνης, ο Δούρας, ο Βασιλειάδης, ο Κωνσταντινίδης, ο Κρόκος, ο Φατούρος, ο Δεκαβάλλας.  Δημιουργοί, που δίδαξαν πώς διαβάζεται ένας χώρος και πώς αναδημιουργείται ένα συγκεκριμένα δομημένο τοπίο μέσα από συσχετισμούς χαρακτηριστικών της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής με τις νέες αντιλήψεις περί νεωτερικότητας.
​Το βράδυ στο Μεσαγρό, στο φιλόξενο σπίτι του Ελληνιστή συνταξιούχου καθηγητή  Gerald Thompson, του ανθρώπου που ζεί και περπατάει την Αίγινα εδώ και πολλά χρόνια, συζητάμε – γιατί άλλο – για την ομορφιά της ορεινής Αίγινας και τα μονοπάτια της. Στην κουβέντα και η Χριστίνα, η Αφροδίτη, η Σουζάνα, ο Αλέξης, η Βάσω μέλη της πολύ δραστήριας και αποτελεσματικής ομάδας των Ενεργών Πολιτών της Αίγινας. Η συζήτηση συνεχίζεται λίγο αργότερα στο γραφείο του Δημάρχου του νησιού Παναγιώτη Κουκούλη. Το μεγάλο ενδιαφέρον του για θέματα περιβάλλοντος και πολιτιστικής κληρονομιάς δίνει αέρα στα πανιά μας, χάρτες απλώνονται, διαδρομές χαράζονται και η σήμανση των μονοπατιών του νησιού αρχίζει την επόμενη κιόλας μέρα από τον Τζίκηδες.