65
Σεπτέμβριος 2008
σελ. 132-161
Νότια Θάσος και ορεινοί οικισμοί
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Όλοι οι τόποι έχουν ένα πρόσωπο. Σαν το πρόσωπο ενός παλιού καλού φίλου είναι το πρόσωπο της Θάσου. Δροσερό σαν τις πλατείες της, γλυκό σαν το σύκο και το καρυδάκι που λιάζονται στα βάζα στα παράθυρα των σπιτιών, γνώριμο σαν τις μυρωδιές που αναδύονται από τα χωριατόσπιτα κι εκφραστικό σαν τους παραθεριστές της. Έναν παλιό καλό φίλο, λοιπόν, θυμίζει η Θάσος που ξυπνά συγκινήσεις οικείες και προσιτές.
Μία πευκόφυτη πέτρα, που ξέφυγε από τη στεριά κι οι αντικρινές εκβολές του
Νέστου την έστειλαν να πλέει στο πέλαγος. Μια πολύτιμη πέτρα καλύτερα, λόγω του
υπόγειου και υπέργειου πλούτου της. Να πώς μοιάζει η Θάσος από ψηλά, να ανασαίνει τον αέρα του Αιγαίου. Η απλότητα και η ομορφιά της μακεδονίτικης ψυχής της παραμένει ζωντανή μέχρι σήμερα. Χρειάζεται όμως να επιμένει κανείς, να θέλει να ανακαλύψει. Με αυτήν την αποσκευή ξεκινήσαμε ετούτο το ταξίδι.
Μία πευκόφυτη πέτρα, που ξέφυγε από τη στεριά κι οι αντικρινές εκβολές του
Νέστου την έστειλαν να πλέει στο πέλαγος. Μια πολύτιμη πέτρα καλύτερα, λόγω του
υπόγειου και υπέργειου πλούτου της. Να πώς μοιάζει η Θάσος από ψηλά, να ανασαίνει τον αέρα του Αιγαίου. Η απλότητα και η ομορφιά της μακεδονίτικης ψυχής της παραμένει ζωντανή μέχρι σήμερα. Χρειάζεται όμως να επιμένει κανείς, να θέλει να ανακαλύψει. Με αυτήν την αποσκευή ξεκινήσαμε ετούτο το ταξίδι.
Κείμενο: Ντέμη Κουτσοσταμάτη
Φωτογραφίες: Γιώργος Παπαδόπουλος
ΑΓΟΡΑ ΑΡΘΡΟΥ
Για να διαβάσετε το άρθρο πατήστε ΕΔΩ