65
Σεπτέμβριος 2008
σελ. 84-104
Ιτέα
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Δεν μπορώ να ισχυριστώ ότι η πόλη της Ιτέας είχε αποτελέσει ως τώρα ορμητήριο για τις περιηγήσεις μας στη Φωκίδα. Διαβατικοί καθώς είμασταν από τον τόπο περιοριζόμασταν σχεδόν πάντα σ’ ένα καλό γεύμα με ψαρομεζέδες στα γραφικά ταβερνάκια της παραλίας. Με το πρόσφατο άρθρο μας για τα αρχαία μονοπάτια των Δελφών είχαμε την τύχη να γνωρίσουμε το μονοπάτι που συνέδεε τους Δελφούς με το επίνειό τους, την αρχαία πόλη της Κίρρας, Η συχνή επαφή μας με την διπλανή Ιτέα ήταν αναπόφευκτη, Υπήρξε όμως ταυτόχρονα και πολύ ευχάριστη. Γιατί μας αποκάλυψε μια μικρή, ήρεμη και ανθρώπινη πολιτεία, πραγματικό ησυχαστήριο σε σύγκριση με τη συντριπτική πλειοψηφία των θορυβωδών και συνωστισμένων Ελληνικών πόλεων, μεγάλων και μικρών. Είχαμε επιπλέον την ευκαιρία να διαπιστώσουμε, ότι η Ιτέα μπορεί να αποτελέσει έναν θαυμάσιο προορισμό και ένα βολικώτατο ορμητήριο για καθημερινές σύντομες ή και πολύωρες εξορμήσεις, τόσο στις εκτεταμένες παραλίες του Κορινθιακού ως τη Ναύπακτο, όσο και στην εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ηπειρωτική χώρα με την πόλη της Άμφισσας, τους διάσημους Δελφούς και τα ορεινά συγκροτήματα του Παρνασσού, των Βαρδουσίων και της Γκιώνας.
Κείμενο: Θεόφιλος Μπασγιουράκης
Φωτογραφίες: Άννα Καλαϊτζή
ΑΓΟΡΑ ΑΡΘΡΟΥ
Για να διαβάσετε το άρθρο πατήστε ΕΔΩ