66
Νοέμβριος 2008
Σελ.74-95
Άνω Βροντού Σερρών
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Η Άνω Βροντού δεν ανήκει στους διάσημους τόπους της Ελλάδας. Δεν είναι προικισμένη από τη φύση με Μετέωρα ή Όλυμπο, δεν έχουν βρεθεί στο έδαφός της μνημεία και υπολείμματα αρχαίων εποχών. Θέατρο πολλών και ποικίλων πολεμικών αναμετρήσεων ο τόπος, κάηκε κατά καιρούς και καταστράφηκε, έχασε, όπως τόσοι άλλοι τόποι στην Ελλάδα, τον παραδοσιακό χαρακτήρα των σπιτιών του. Ο οικισμός είναι απόμακρος στις εσχατιές των βορείων συνόρων και αθέατος ανάμεσα στους ορεινούς όγκους του Λαϊλιά, του Μενοίκιου και του Όρβυλου. Εδώ σταματάει η επίσημη συγκοινωνία και το ασφάλτινο οδικό δίκτυο. Αρχίζουν οι δασικοί δρόμοι και τα μονοπάτια και μετά οι κορυφογραμμές και τα υψίπεδα που χωρίζουν Ελλάδα και Βουλγαρία.
Αυτός ο μοναχικός, ωστόσο, τόπος διατηρεί σε μεγάλο βαθμό μια γοητεία και μια αθωότητα, που δεν έχουν διαβρωθεί από την ανάπτυξη και τα καραβάνια των τουριστών. Ούτε και στο μέλλον κινδυνεύει από τις συνέπειες της εξέλιξης το τόπος. Δεν ανήκει στις περιοχές – φιλέτα, που προσελκύουν το ενδιαφέρον αδηφάγων επενδυτών. Όποια ανάπτυξη κι αν συμβεί στο μέλλον, δεν πρόκειται να ανατρέψει τις ισορροπίες του φυσικού περιβάλλοντος κι ούτε θα ξεπεράσει το μέτρα του ανθρώπου.
Αυτός ο μοναχικός, ωστόσο, τόπος διατηρεί σε μεγάλο βαθμό μια γοητεία και μια αθωότητα, που δεν έχουν διαβρωθεί από την ανάπτυξη και τα καραβάνια των τουριστών. Ούτε και στο μέλλον κινδυνεύει από τις συνέπειες της εξέλιξης το τόπος. Δεν ανήκει στις περιοχές – φιλέτα, που προσελκύουν το ενδιαφέρον αδηφάγων επενδυτών. Όποια ανάπτυξη κι αν συμβεί στο μέλλον, δεν πρόκειται να ανατρέψει τις ισορροπίες του φυσικού περιβάλλοντος κι ούτε θα ξεπεράσει το μέτρα του ανθρώπου.
Κείμενο: Θεόφιλος Μπασγιουράκης
Φωτογραφίες: Πέτρος Κουρούπης
ΑΓΟΡΑ ΑΡΘΡΟΥ
Για να διαβάσετε το άρθρο πατήστε ΕΔΩ