108
Ιούνιος 2016
σελ. 100-121
Kαβάλα | ο δρόμος του νερού
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Η ονομασία προδιαθέτει για μια διαδρομή ειδυλλιακή, σχεδόν ποιητική. Μια διαδρομή, που πρέπει - αναμφίβολα - να έχει κάποια στενή σχέση με το νερό.
Ο "Δρόμος του Νερού", όμως, αποδεικνύει ότι είναι κάτι πολύ πιο διαφορετικό και ξεχωριστό. Γιατί είναι μια διαδρομή ιστορική, στενά συνυφασμένη με την αδιάλειπτη υδροδότηση της άνυδρης χερσονήσου της "Παναγίας", στην "Παλιά Πόλη" της Καβάλας, τουλάχιστον για την περίοδο των τελευταίων πέντε αιώνων! Για μένα τον Καβαλιώτη, ωστόσο, ο Δρόμος του Νερού έχει έναν επιπλέον, προσωπικό συμβολισμό: είναι η γεφύρωση του παρόντος με μερικές από τις ευτυχέστερες αναμνήσεις της παιδικής ηλικίας μου στην Καβάλα. Ήταν τότε που, στις πρώτες τάξεις του Γυμνασίου, 55 χρόνια πριν, είχα καθιερώσει μια δραστηριότητα που κάθε Μ. Δευτέρα επαναλαμβανόταν απαρέγκλιτα για τουλάχιστον πέντε χρόνια. Η δραστηριότητα ήταν μια ημερήσια πεζοπορική εκδρομή με μερικούς φίλους συμμαθητές στην απόμακρη και δυσπρόσιτη, την "εξωτική" για την ηλικία μας "Μάννα του Νερού". Ήταν αυτή η ίδια ιστορική πηγή, που υδροδότησε ως τις αρχές του 20ου αιώνα την Παλιά Πόλη της Καβάλας. Μια υδροδότηση που επιτεύχθηκε με την κατασκευή, μεταξύ των ετών 1520-1530, του μεγαλεπήβολου για την εποχή του Μεσαιωνικού Υδραγωγείου. Είναι οι μετέπειτα περίφημες "Καμάρες", που αποτελούν σήμερα το Τοπόσημο , το πιο εμβληματικό και αναγνωρίσιμο μνημείο της Καβάλας.
Σ' αυτά τα παλιά μου λημέρια, την αστείρευτη "Μάννα του Νερού", ξεκινάω να επιστρέψω, μισό αιώνα μετά. Με μια διαφορά : τωρινή μου αφετηρία δεν είναι το σπίτι του 19ου αιώνα που γεννήθηκα και η γειτονιά "Σούγιολου" (Δρόμος Νερού) που μεγάλωσα, αλλά ο ημιορεινός οικισμός της Παλιάς Καβάλας, πεντέμισι χιλιόμετρα βόρεια της πηγής.
Ο "Δρόμος του Νερού", όμως, αποδεικνύει ότι είναι κάτι πολύ πιο διαφορετικό και ξεχωριστό. Γιατί είναι μια διαδρομή ιστορική, στενά συνυφασμένη με την αδιάλειπτη υδροδότηση της άνυδρης χερσονήσου της "Παναγίας", στην "Παλιά Πόλη" της Καβάλας, τουλάχιστον για την περίοδο των τελευταίων πέντε αιώνων! Για μένα τον Καβαλιώτη, ωστόσο, ο Δρόμος του Νερού έχει έναν επιπλέον, προσωπικό συμβολισμό: είναι η γεφύρωση του παρόντος με μερικές από τις ευτυχέστερες αναμνήσεις της παιδικής ηλικίας μου στην Καβάλα. Ήταν τότε που, στις πρώτες τάξεις του Γυμνασίου, 55 χρόνια πριν, είχα καθιερώσει μια δραστηριότητα που κάθε Μ. Δευτέρα επαναλαμβανόταν απαρέγκλιτα για τουλάχιστον πέντε χρόνια. Η δραστηριότητα ήταν μια ημερήσια πεζοπορική εκδρομή με μερικούς φίλους συμμαθητές στην απόμακρη και δυσπρόσιτη, την "εξωτική" για την ηλικία μας "Μάννα του Νερού". Ήταν αυτή η ίδια ιστορική πηγή, που υδροδότησε ως τις αρχές του 20ου αιώνα την Παλιά Πόλη της Καβάλας. Μια υδροδότηση που επιτεύχθηκε με την κατασκευή, μεταξύ των ετών 1520-1530, του μεγαλεπήβολου για την εποχή του Μεσαιωνικού Υδραγωγείου. Είναι οι μετέπειτα περίφημες "Καμάρες", που αποτελούν σήμερα το Τοπόσημο , το πιο εμβληματικό και αναγνωρίσιμο μνημείο της Καβάλας.
Σ' αυτά τα παλιά μου λημέρια, την αστείρευτη "Μάννα του Νερού", ξεκινάω να επιστρέψω, μισό αιώνα μετά. Με μια διαφορά : τωρινή μου αφετηρία δεν είναι το σπίτι του 19ου αιώνα που γεννήθηκα και η γειτονιά "Σούγιολου" (Δρόμος Νερού) που μεγάλωσα, αλλά ο ημιορεινός οικισμός της Παλιάς Καβάλας, πεντέμισι χιλιόμετρα βόρεια της πηγής.
Κείμενο: Θεόφιλος Μπασγιουράκης
Φωτογραφίες: Άννα Καλαϊτζή
ΑΓΟΡΑ ΑΡΘΡΟΥ
Για να κατεβάσετε ολόκληρο το Άρθρο απαιτούνται
0.50 €
("Απαραίτητη η αγορά της "Προπληρωμένης κάρτας αγοράς άρθρων")
(Μετά την αγορά, το άρθρο θα βρίσκεται στο ΑΡΧΕΙΟ στο Ο ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ ΜΟΥ)
0.50 €
("Απαραίτητη η αγορά της "Προπληρωμένης κάρτας αγοράς άρθρων")
(Μετά την αγορά, το άρθρο θα βρίσκεται στο ΑΡΧΕΙΟ στο Ο ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ ΜΟΥ)