Μνημεία
Μετά από άναρχη επέκταση η πόλη του Ηρακλείου είχε χάσει πολλή από την γραφικότητά της. Εθεωρείτο –και όχι άδικα- παράδειγμα προς αποφυγήν. Τα τελευταία, ωστόσο, χρόνια κάτι αρχίζει να αλλάζει…
Ένα από τα πιο ποικιλόμορφα, θεαματικά και - σχετικά - ευκολοδιάβατα φαράγγια των Χανίων, το φαράγγι της Αγίας Ειρήνης καταλήγει στην παραλία της Σούγιας για μια απολαυστική βουτιά στα διαυγέστατα νερά.
Τρεις Μεσαιωνικές Μονές, ένα φαράγγι με κομμάτια καλντεριμιού και 500 λίθινα σκαλοπάτια. Μια μοναχική αθέατη ακτή στο τελείωμα το φαραγγιού. Το Ακρωτήρι Χανίων έχει πολλές κρυμμένες ομορφιές.
Η ευεργετική επίδραση των ιαματικών πηγών στον ανθρώπινο οργανισμό ήταν ήδη γνωστή από την αρχαιότητα. Στη Κω, με τις ιαματικές της πηγές, έσπευδαν πολλοί για θεραπευτούν.
Έχουμε πολλούς λόγους να επιστρέφουμε ξανά και ξανά στην Μονεμβασιά, σ' όλη την διάρκεια του χρόνου. Σ' αυτό το οδοιπορικό γνωρίζουμε ήχους, γεύσεις, έργα τέχνης και ανθρώπους, νιώθουμε μια συνολική αύρα της ωραίας Μονεμβασιάς.
Ιστορικό του σύμβολο η ΕΞΟΔΟΣ της Επανάστασης του ’21. Χαρακτηριστικό του φυσικού περιβάλλοντος η περίφημη ΛΙΜΝΟΘΑΛΑΣΣΑ, με τα νοστιμότατα ψάρια και το διάσημο Χαβιάρι. Είναι το ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ, μια πόλη ανθρώπινη, που κρύβει στα στενά της γραφικές γωνιές για ιδιαίτερες στιγμές.
Όταν κινούμαστε στις ασφάλτινες διαδρομές, θαυμάζουμε δασωμένες πλαγιές, βράχινους όγκους, πέτρινα χωριά. Αν όμως λοξοδρομήσουμε σε δασικούς δρόμους και μονοπάτια, θ’ αποκαλυφθεί στα μάτια μας ένας άλλος κόσμος, απρόσμενης ομορφιάς. Καλώς ορίσατε στο ορεινό συγκρότημα του Βοΐου, στην Δυτική Μακεδονία.
ΟΙ «Αφέτες» ή «Νιάου» είναι αμφιθεατρικός, μεγάλος οικισμός σε κεντρικό σημείο του Πηλίου. Κατάφυτο φυσικό περιβάλλον, ωραία πλατεία και εκπληκτική πετρόχτιστη εκκλησία του 1802. Από εδώ ξεκινάει το Φαράγγι των Αφετών
Στην περιοχή του Λυγουριού Αργολίδας ο Βασίλης Κωτσιομύτης εύρισκε από παιδί, διάσπαρτους στο έδαφος, απολιθωμένους θαλάσσιους οργανισμούς, τους περίφημους Αμμωνίτες. Στη συνέχεια μελέτησε συστηματικά, γνώρισε ειδικούς επιστήμονες και συλλέκτες και δεν σταμάτησε να συλλέγει Αμμωνίτες.
Είναι πασίγνωστο από πολλές δεκαετίας το Λυγουριό. Ήδη από το 1953, η περίφημη ταβέρνα του «Λεωνίδα» ήταν το αγαπημένο στέκι όλων των διασημοτήτων της Επιδαύρου, θεατών και καλλιτεχνών. Στην πόλη, ωστόσο, ανακαλύπτουμε κι άλλα πολύ ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά.
Με μεγάλα δάση, βουνά και άφθονα νερά, γραφικά χωριά και παραλίες εξωτικές, μεσαιωνικούς πύργους και εκκλησίες βυζαντινές, η Νάξος μπορεί να συναρπάσει και τον απαιτητικότερο επισκέπτη, Έλληνα ή ξένο.
Ένας στενόμακρος όρμος ελίσσεται και εισχωρεί σαν φιόρδ στην ανατολική Πελοποννησιακή ακτογραμμή. Εκεί, προστατευμένο σχεδόν απ΄όλους τους καιρούς είναι το Λιμάνι του Γέρακα. Αθέατη λίγο ψηλότερα είναι η πολιτεία του Αρχαίου Ζάρακα.
Μοιάζει να συνδυάζει τα πάντα: στενορρύμια, ανηφοριές και κατηφοριές, πέτρινα σπίτια κι επιβλητικά αρχοντικά, υπέροχο φυσικό περιβάλλον και χώρους πολιτισμού. Αλλά κι ένα μοναδικό αγνάντεμα στην απεραντοσύνη του Αιγαίου.
Τήνος δεν είναι μόνον η Παναγία η Μεγαλόχαρη, πόλος έλξης θρησκευτικών –κυρίως- επισκεπτών. Είναι και η «Έξω Μεριά» με τον «Πύργο», την γενέτειρα των διάσημων γλυπτών. Εντυπωσιακό είναι ακόμα το φυσικό περιβάλλον, τα μονοπάτια και μερικοί εκπληκτικοί οικισμοί.