Δραστηριότητες
Ένα από τα πιο ποικιλόμορφα, θεαματικά και - σχετικά - ευκολοδιάβατα φαράγγια των Χανίων, το φαράγγι της Αγίας Ειρήνης καταλήγει στην παραλία της Σούγιας για μια απολαυστική βουτιά στα διαυγέστατα νερά.
Τρεις Μεσαιωνικές Μονές, ένα φαράγγι με κομμάτια καλντεριμιού και 500 λίθινα σκαλοπάτια. Μια μοναχική αθέατη ακτή στο τελείωμα το φαραγγιού. Το Ακρωτήρι Χανίων έχει πολλές κρυμμένες ομορφιές.
Η ευεργετική επίδραση των ιαματικών πηγών στον ανθρώπινο οργανισμό ήταν ήδη γνωστή από την αρχαιότητα. Στη Κω, με τις ιαματικές της πηγές, έσπευδαν πολλοί για θεραπευτούν.
Στα μάτια του ανυποψίαστου επισκέπτη μοιάζει με μια αδιάφορη επαρχιακή κωμόπολη, όπως τόσες άλλες στην Ελλάδα. Η Παραμυθιά, ωστόσο, κρύβει πολύ περισσότερα από όσα, στην επιφάνεια, μπορεί να αντιληφθεί κανείς. Ας τα ανακαλύψουμε
Απόμακρη από τις κεντρικές οδικές αρτηρίες. Αθέατη από τα βλέμματα του μαζικού τουρισμού. Οχυρωμένη με πολυγωνικό σύστημα τοιχοποιίας θαυμαστό. Είναι η Αρχαία Ελέα, η Θεσπρωτική πόλη που δεσπόζει στις πλαγιές του Κορύλα από τον 4ο αι. π.χ
Όταν κινούμαστε στις ασφάλτινες διαδρομές, θαυμάζουμε δασωμένες πλαγιές, βράχινους όγκους, πέτρινα χωριά. Αν όμως λοξοδρομήσουμε σε δασικούς δρόμους και μονοπάτια, θ’ αποκαλυφθεί στα μάτια μας ένας άλλος κόσμος, απρόσμενης ομορφιάς. Καλώς ορίσατε στο ορεινό συγκρότημα του Βοΐου, στην Δυτική Μακεδονία.
Σ’ ένα φυσικό περιβάλλον μοναδικό, μέσα σε ένα πυκνό δάσος προβάλλει μια γαλαζοπράσινη λίμνη και ένα ολοζώντανο ρέμα με καταρράκτες.
Και γιατί το ονόμασαν Γυναικόκαστρο;
Γιατί, σύμφωνα με τον Βυζαντινό Αυτοκράτορα Ιωάννη Καντακουζηνό, το κάστρο είχε πύργο τόσο μεγάλο και δυνατό, ώστε ακόμη και μια γυναικεία φρουρά θα μπορούσε με επιτυχία να αποκρούσει τις επιθέσεις των εχθρών.
Στα μυθικά χρόνια ο Ηρακλής ερωτεύθηκε την Βούρα, κόρη του Δία και της Ελίκης, που ζούσε στα παράλια του Αιγίου. Για να φτάσει ως εκεί και να την συναντήσει, άνοιξε ένα στενό πέρασμα, ανάμεσα στα βουνά Παναχαϊκό και Χελμό.
Αθέατη και δυσπρόσιτη στα γυμνά υψίπεδα του Γράμμου. Στην κοιλότητά της συγκεντρώνει τα νερά των πλούσιων βροχών, που όλη την χειμερινή περίοδο μένουν παγωμένα. Είναι η αλπική Λίμνη Γκιστόβα, η ψηλότερη ορεινή λίμνη της Ελλάδας.
Είναι πασίγνωστο από πολλές δεκαετίας το Λυγουριό. Ήδη από το 1953, η περίφημη ταβέρνα του «Λεωνίδα» ήταν το αγαπημένο στέκι όλων των διασημοτήτων της Επιδαύρου, θεατών και καλλιτεχνών. Στην πόλη, ωστόσο, ανακαλύπτουμε κι άλλα πολύ ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά.
Η κορυφογραμμή της Ικαρίας είναι ένα κακοτράχαλο μακρυνάρι, που κρατάει καλά κρυμμένες τις λεπτομέρειές του από τα μάτια των τουριστών. Μόνον εραστές της ορεινής πεζοπορίας αποτολμούν την δύσκολη, κοπιώδη διάσχιση.
Από τις πιο άγνωστες και δυσπρόσιτες ορεινές περιοχές της Ελλάδας, τα Άγραφα είναι ταυτόχρονα και ένας από τους τελευταίους φυσικούς παράδεισους της Ευρώπης. Στις απολήξεις των Β. Αγράφων στα ορεινά της Λίμνης Πλαστήρα, μπορεί ο επισκέπτης να γνωρίσει μαγευτικά τοπία και ν’ απολαύσει φιλοξενία μοναδική.
Με μεγάλα δάση, βουνά και άφθονα νερά, γραφικά χωριά και παραλίες εξωτικές, μεσαιωνικούς πύργους και εκκλησίες βυζαντινές, η Νάξος μπορεί να συναρπάσει και τον απαιτητικότερο επισκέπτη, Έλληνα ή ξένο.
Στον οδικό άξονα για Αθήνα και τόσο κοντά στους Δελφούς η Δεσφίνα μάς αποκαλύπτει ενδιαφέροντα στοιχεία, παμπάλαια μοναστήρια και μοναχικές διαδρομές σε τοπία κακοτράχαλα αλλά πολύ γοητευτικά.
Μονεμβασιά δεν είναι μόνον η Ακρόπολη και το Κάστρο, τα στενά σοκάκια και τα παραδοσιακά αρχοντικά των τουριστικών οδηγών. Είναι και κάποια πανέμορφα μονοπάτια, που χαρίζουν μια διαφορετική προσέγγιση του τόπου αλλά και κάποιες εικόνες μοναδικές.
