57
Μάιος 2007
σελ.44-81
Μήλος
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Στη φωτεινή ηλιοκαμμένη σκηνή του Αιγαίου που έχει επικρατήσει τα μεταπολεμικά χρόνια σαν τουριστική κονσέρβα εξαγωγής, αλλά κι επιτόπιας κατανάλωσης, πρέπει να παλέψει κανείς αρκετά για να ανακαλύψει τις αληθινές στιγμές, στα παρασκήνια, εκεί που οι πραγματικοί πρωταγωνιστές ετοιμάζονται να βγουν στο σανίδι χωρίς μακιγιάζ.
Μιλάμε για την πιο προβεβλημένη και γι’ αυτό παραποιημένη εικόνα της πραγματικής Ελλάδας: Το νησιώτικο Αιγαίο. Η προβολή του πολλές φορές είναι τόσο ισοπεδωτική και βάναυση που συνθλίβεται κάτω από μιαν επιφανειακή «αισθητική ομοιομορφία».
Ένας ανεμόμυλος, οικισμοί άσπροι «σαν περιστέρια», μωβ βουκαμβίλιες, παραλίες που τα νερά τους λάμπουν σα χειροποίητο γυαλί, χταπόδια που αφυδατώνονται στον ήλιο και εκκλησάκια – ναοί «στο σχήμα του ουρανού»!
Μιλάμε για την πιο προβεβλημένη και γι’ αυτό παραποιημένη εικόνα της πραγματικής Ελλάδας: Το νησιώτικο Αιγαίο. Η προβολή του πολλές φορές είναι τόσο ισοπεδωτική και βάναυση που συνθλίβεται κάτω από μιαν επιφανειακή «αισθητική ομοιομορφία».
Ένας ανεμόμυλος, οικισμοί άσπροι «σαν περιστέρια», μωβ βουκαμβίλιες, παραλίες που τα νερά τους λάμπουν σα χειροποίητο γυαλί, χταπόδια που αφυδατώνονται στον ήλιο και εκκλησάκια – ναοί «στο σχήμα του ουρανού»!
Κείμενο: Μιχάλης Ζευγουλάς
Φωτογραφίες: Γιάννης Κουτσούκος
ΑΓΟΡΑ ΑΡΘΡΟΥ
Για να διαβάσετε το άρθρο πατήστε ΕΔΩ